Where amazing HAPPENED...
Πολλοί θα τον ξέρετε ήδη τον συμπαθέστατο κύριο.Οι υπόλοιποι καλό θα ήταν να τον μάθετε. Εγώ τον έμαθα όταν έπαιζε στον Σπόρτινγκ, έπειτα απο ένα καλό πρωτάθλημα που έκανε με την φανέλα του Παπάγου.Δεν παρακολουθούσα και πολύ τους αγώνες του αλλά όποτε γινόταν αυτό εντυπωσιαζόμουν. Στη συνέχεια εξαργύρωσε και τις επόμενες καταπληκτικές σεζόν στο Περιστέρι και έγινε "καυτό" όνομα στο μεταγραφικό παζάρι του καλοκαιριού 2001, πρίν υπογράψει στον Ολυμπιακό.Τι δεν είχε για να μην εντυπωσιάσει κανέναν αυτός ο ταλαντούχος μπασκετμπολίστας ; Ήταν πραγματικά μια καλαθομηχανή. Γρήγορος , εκρηκτικός , αλτικός , εύστοχος ... Θα γυρίσει κάποιος και θα πει όμως αυτά είναι τα συστατικά για έναν καλό μπασκετμπολίστα που θέλει να κάνει λαμπρή καριέρα.Δε διαφωνώ... Υπάρχουν αρκετοί που έκαναν ή κάνουν ήδη καριέρα. Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά με αυτούς. Τον "Al" ,όπως τον αποκαλούσαν όλοι οι συμπαίκτες του, επιχείρησαν πολλοί αντίπαλοι να τον σταματήσουν.Κανείς δεν τα κατάφερε. Θες να τον αντιμετωπίσεις σκληρά; Θες να του βάλεις δύο παίκτες πάνω του ; Θες να του φέρεις τον Αρτέστ να τον φυλάει ; Αυτός τη μπάλα θα τη βάλει στο πλεκτό χωρίς να καταλάβεις τι έγινε.Ποίος μπορεί να ξεχάσει το αυτοκρατορικό του λει απ που σαν σερβιτόρος παρέδιδε την μπάλα στο πλεκτό ; Ή την σταυρωτή τρίπλα του με το βηματάκι προς τα έξω και τη γρήρορη εκτέλεση απο μακριά ; Σε κάθε παιχνίδι ήταν απόλαυση να τον βλέπεις. Απο τους αγώνες του πρωταθλήματος , στους αγώνες της ευρωλίγκας και τα πλει-οφ του ελληνικού πρωταθλήματος, παρέδιδε μαθήματα επιθετικού μπάσκετ.Ο Φόρντ εξ'άλλου απο μικρός έβγαζε μάτια στο πρωτάθλημα NCAA όπου ήταν ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του κολλεγιακού πρωταθλήματος που είχε μέσο όρο πόντων πάνω απο 25 και τις 4 χρονίες του.Διακρίσεις γέμισε και άλλες στο βιογραφικό του.4 φορές πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος, δυο φορές στην ευρωλίγκα και άλλες.Με το περιστερι και τον ολυμπιακό στην ευρωλίγκα , ούτε μια φορα δεν έπεσε σε μονοψήφιο αριθμό πόντων σε παιχνίδι , σε 3 ολόκληρες σεζόν.
Τον Φόρντ δεν τον γνωρίσαμε μόνο για το αστείρευτο ταλέντο του αλλα και το γεγονός οτι ήταν ενα πολύ γελαστό παιδί και με μπόλικο χιούμορ. Θυμάμαι χαρακτηριστικά σε παιχνίδι Περιστέρι - Ολυμπιακός και έπειτα απο μια απόφαση των διαιτητών που ήταν τραβηγμένη εις βάρος του, η αντίδραση του ήταν η εξής : Είχε ανέβει και καθόταν στις διαφημίστικές πινακίδες μπροστά απο τους φιλάθλους και γυρνούσε προς το μέρος τους και τους έλεγε : " Can you believe this guy ? "....και ξέσπαγε στα γέλια! Οχι μόνο χιουμορ είχε ,αλλά και μετριοφροσύνη.Όταν του λέγανε οτι είναι καλλιτέχνης του σκοραρίσματος αυτός απαντούσε : "Καλλιτέχνης είναι ο Μάτζικ Τζόνσον και ο Μαίκλ Τζόρνταν.Εγώ απλά προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου και να φέρνω λεφτά στην οικογένεια μου".
Ο Αλφόνσο έπαιζε μπάσκετ μέχρι το σημείο που δε μπορούσε άλλο.Πολλοί τον κατηγορούσαν οτι ντοπαριζότανε και έκανε παπάδες στο γήπεδο.Πώς άλλωστε δικαιολογούσαν οτι έχει υπερτροφικούς δικέφαλους , τεράστιο άλμα και ήταν ακούραστος ή οτι έπαιρνε κιλά και παραπονιόταν για τη μέση του.Πόσο λάθος όμως έκαναν όλοι αυτοί και στο τέλος τρέξαν να κρυφτούνε. Όπως ανέφερα κανείς δε μπορούσε να τον σταματήσει...κανείς εκτός απο έναν,ή καλύτερα μια. Τη λευχαιμία.Ο Φόρντ είχε διαγνωσθεί οτι έπασχε απο λευχαιμία τον Αύγουστο του 1997, ωστόσο μέχρι το 2004 (οπότε και ανακοίνωσε οτι πάσχει απο την ασθένεια) κατάφερνε να νικά την ασθένεια του και να πρωταγωνιστεί χωρίς κανείς να γνωρίζει το πρόβλημα του.Έπειτα απο δύο πολύ καλές σεζόν στην Ιταλία ανακοίνωσε οτι θα νοσηλευτεί στο νοσοκομείο του Μέμφις το καλοκαίρι του 2004 και οτι δε θα μπορέσει να ακολουθήσει την ομάδα του (Σκαβολίνι) στην προετοιμασία και πολύ πιθανό είναι να σταματήσει το μπάσκετ.Μετά απο σχεδόν δυο εβδομάδες νοσηλείας και μάχης με την λευχαιμία και ένα περιστατικό πνευμονίας έχασε τη ζωή του σε ηλικά μόλις 33 ετών στις 4 σεπτεμβρίου 2004.
Η Ευρωλίγκα τον τίμησε έπειτα απο τον θάνατο του, μετονομάζοντας το βραβείο του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος της σε βραβείο "Alphonso Ford"
R.I.P. Alphonso...
ιδού και μερικά απο τα κατορθώματα του
Με τη φανέλα της Σκαβολίνι
Με τη φανέλα του Ολυμπιακού
Στον ημιτελικό με τον ΠΑΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου